Muhammad Iqbal

Muhammad Iqbal
Vida
Nacimientu	Sialkot, 9 de payares de 1877[1]
Nacionalidá	Paquistán Raj británicu  (9 payares 1877 -  21 abril 1938)
Residencia	Lahore Sialkot
Muerte	Lahore, 21 d'abril de 1938[1] (60 años)
Familia
Padre	Sheikh Noor Muhammad
Madre	Imam Bi
Casáu con	Karim Bibi (en) Mukhtar Begum (en) Sardar Begum (en)
Fíos/es	Javid Iqbal
Estudios
Estudios	Oriental College (en) Universidá de Heidelberg Murray College (en) (5 mayu 1893 - 1895) : facultad de arte (es) Government College University (en) (1895 - 1897) Grau n'Artes Government College University (en) (1897 - 1899) Maestría n'Artes Trinity College (es) (6 payares 1905 - 1r xunetu 1908) Grau n'Artes Universidá de Cambridge (6 payares 1905 - 13 xunu 1907) Grau n'Artes Universidá de Munich (4 payares 1907 - 20 xunetu 1907) Philosophiæ doctor
Llingües falaes	urdú[2] persa[3] alemán árabe urdú[3] inglés[3]
Oficiu	filósofu, escritor, poeta, escritor de lliteratura infantil, políticu, abogáu
Trabayos destacaos	Ilm Al-Iqtisad (en) The Development of Metaphysics in Persia (en) The Reconstruction of Religious Thought in Islam (en) The Secrets of the Self (en) The Mysteries of Self­lessness (en) Message from the East (en) The Call of the Marching Bell (en) Persian Psalms (en) Javid Nama (en) Gabriel's Wing (en) The Rod of Moses (en) What should then be done O people of the East (en) Gift from Hijaz (en)
Premios	ver Sir Knight Bachelor
Influyencies	León Tolstói, Johann Wolfgang von Goethe, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Nietzsche, Aristóteles, Thomas Walker Arnold, Henri Bergson, Mahoma, Yalal ad-Din Muhammad Rumi, Ahmad Sirhindi (es) , Abul A'la Maududi (es) y Bayazid Bastami (es)
Creencies
Relixón	islam
allamaiqbal.com

Muhammad Iqbal (urdú/persa: محمد اقبال, hindi:मुहम्मद इक़बाल) (9 de payares de 1877, Sialkot – 21 d'abril de 1938, Lahore) foi un poeta, barrister, filósofu, políticu Pakistano, que la so poesía destacar ente les más importantes nos idiomes persa y urdú de los tiempos modernos.^[4] Tamién ye famosu pola so obra en filosofía política y relixosa del Islam. Acredítase-y con proponer la idea d'un estáu independiente pa indios musulmanes, qu'habría d'inspirar la creación de Paquistán. Ye comúnmente referíu como Allama Iqbal, onde allama significa eruditu.

En realizando estudios n'Inglaterra y n'Alemaña, Iqbal dedicar a les lleis, pero dedicóse principalmente a temes relixoses y filosóficos, escribiendo trabayos académicos sobre política, economía, historia, filosofía y relixón. Ye meyor conocíu pola so obra poética la cual inclúi Los secretos del yo (Asrar-y-Khudi), pol cual foi honráu como caballeru del gobiernu británicu, Los misterios del desinterés (Rumuz-i-Bekhudi), y La llamada de la campana (Bang-i-Dara). Iqbal foi tamién autor de dellos comentarios políticos, filosóficos y históricos. Reconózse-y oficialmente como'l poeta nacional de Paquistán.

Iqbal proponía fervientemente la renacencia político y espiritual de la civilización islámica a lo llargo del mundu, especialmente n'India. Iqbal ufiertó una serie de conferencies famoses con al respective de esta tema fueron publicaes sol títulu de La reconstrucción del pensamientu relixosu nel islam. Al ser unu del los miembros más prominentes de la Lliga Musulmana, Iqbal promovió la creación d'un estáu al noroeste de la India pa los indios musulmanes nun discursu presidencial en 1930. Iqbal trabayó de cerca con Muhammad Ali Jinnah, consideráu padre de la nación pakistaní. Muhammad Iqbal foi llamáu tamién Muffakir-y-Pakistan ("El Pensador de Paquistán"), Shair-i-Mashriq ("El Poeta del Este"), y Hakeem-ul-Ummat ("El Sabiu de la Umma").

1. ↑ ^{1,0 1,1} Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 29 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jx20080730003. Data de consulta: 1r marzu 2022.
4. ↑ Bhatti, Anil (28 de xunu de 2006). «Iqbal and Goethe». Goethezeit. Consultáu'l 28 de xunu de 2006.